Μία επίσκεψη στη φυση συνήθως είναι αναζωογονητική καθώς βρισκόμαστε μέσα σε ένα περιβάλλον ηρεμίας και ισορροπίας ενώ μια επίσκεψη στο κέντρο της πόλης είναι συνήθως κουραστική αφου εκθέτουμε τους εαυτούς μας μέσα σε περιβάλλον γεμάτο θορύβους και συνωστισμό.
Παρ’ ολα αυτά χρειαζόμαστε και τα δυο για να ισορροπήσουμε ανάμεσα στην διαχρονική αλήθεια και αυθεντικότητα της φύσης, που μένει αναλλοίωτη μέσα στο χρόνο καθώς και στην ταχύτητα, την εξέλιξη και τη δημιουργία που διακρίνουμε στις πόλεις, που αλλάζουν συνεχώς δημιουργώντας ευκαιρίες και δυνατότητες εξέλιξης του μυαλού, καθώς παρατηρούμε συνεχώς επιτεύγματα.
Εκθέτοντας τα παιδιά μας και στις δυο όψεις της ζωής δημιουργούμε συνθήκες για να ισορροπούν τόσο μέσα όσο και έξω από τον εαυτό τους, να λαμβάνουν σήματα δημιουργικότητας και εξέλιξης, να κινητοποιούνται ώστε να αξιοποιούν τα ταλέντα τους και να επιστρέφουν στη φυση όταν χρειάζονται χρόνο για διαυγεια και διάλλειμα για ξεκουραση από τους ταχείς ρυθμούς.
Και πάλι όμως η επίσκεψη στη φυση επισημαίνει πως οι ρυθμοί που μένουν αναλλοίωτοι στο χρόνο υπενθυμιζουν την έλλειψη του ανθρώπινου στοιχείου σε σχέση με τις πολεις όπου οι εξελίξεις τρέχουν όσο τρέχει και η εξέλιξη του ανθρώπινου μυαλού. Ένα μυαλό που έφερε τον άνθρωπο των σπηλαίων στο φεγγάρι.
Δώστε όσα περισσότερα ερεθίσματα μπορείτε στα παιδιά σας αλλα και στον εαυτό σας, ώστε να αναπτυχθεί ακόμη πιο πολυ ο δημιουργικός νους.
